De publicatie over het werk van Henk de Looper (1931-1998) bevat een overzicht van zijn grafische werk, alsmede van enkele schilderijen die hij eerst op het eind van zijn leven, toen hij om gezondheidsredenen niet meer mocht etsen, vervaardigde.
Mevrouw drs. P. Breitbarth deed in opdracht van de stichting onderzoek naar leven en werk. De neerslag daarvan werd een boeiende biografische notitie over leven en werk van de Looper. Zij interpreteert en plaatst diens werk in de context van de kunstgeschiedenis.

Deze publicatie over leven en werk van Henk de Looper (1931-1998) is de tweede van een reeks die de Stichting Clio uitbrengt over kunstenaars van wie het werk niet de aandacht van een breed publiek heeft gekregen die het volgens het bestuur van de stichting wel zou verdienen. In dit boek beschrijft mevrouw drs Peggie Breitbarth de persoon en het werk van de kunstenaar, die zichzelf altijd graficus noemde, omdat pen, potlood en graveerstift in hoofdzaak zijn gereedschap waren. Eerst in de laatste jaren van zijn leven, toen de etspers buiten gebruik gesteld moest worden wegens gezondheidsproblemen, heeft hij naast zeer veel tekeningen een aantal schilderijen gemaakt.

Kenmerkend voor het werk van De Looper is de grote waarde die hij hecht aan het licht en de betekenis ervan. Er is altijd veel wit en grijs in zijn werk. Het licht is voor hem meer dan een kunstzinnig probleem, het heeft voor hem ook symbolische waarden. De ovale vorm die zich in het werk van zijn laatste levensjaren dominant presenteert, is niet alleen een geometrische figuur, maar ook symbool van licht als de mandorla die eeuwenlang in de christelijke traditie werd gebruikt voor de uitbeelding van de verheerlijkte mens na de dood. Henk de Looper stond in die traditie en daarmee heeft de mandorla voor hem een levensbeschouwelijke betekenis.

Met dit boek zijn persoon en werk in woord en beeld op uitstekende wijze vastgelegd en daarmee ontsloten voor ieder die meer wil weten over de Looper en diens opvattingen.